A gdyby...

- Co byś zrobił, gdyby się okazało, że jesteśmy rodzeństwem?
- Przestań, to niemożliwe.
- Co byś zrobił?
- Po co ci to?
- No powiedz...
- ... Chyba... Nie, nie mogę ci tego powiedzieć. To nienormalne.
- Powiedz, proszę...
- Dobrze... Chciałbym, żeby nic się nie zmieniło. Zabrałbym cię daleko, gdzie nikt by nie znał naszej tajemnicy... Czemu tak patrzysz? Powiedziałem coś nie tak?
- Kocham cię.
- Ech ty...

    ***

- Widzisz... To jednak wszystko zmieniło...
- Widzę...
- Boję się...
- Czego?
- Końca. Jest jak śmierć.
- Wiem. Trzeba to przetrwać. Być silnym.
- Jak można przetrwać koniec świata?
- Nie można. Trzeba.
- Zimno...
- Tak... I pusto...

    ***

La tristesse durera...

    ***

To nie my. Trzymam Cię za rękę. Czuję wiatr na twarzy. Przed nami zielone pola. Wieczność rozpostarła skrzydła od świtu do zmierzchu. Jesteś ze mną. Czuję Twoje serce tuż obok. Podzieliliśmy się duszami. Tak prosto. Tak banalnie. Tak pretensjonalnie. Ale to wszystko należy do Ciebie i do mnie - teraz - odkąd mamy jedną krew. Niech mówią o nas jak o szarości - my swoje barwy chowamy tylko dla siebie. Przez rzeczy, dla których słowa są zbyt proste dotarliśmy do miejsca przeznaczonego tylko dla nas. Zostańmy już tutaj. Ty, ja i nasza cisza...